MARTINE DERKS, SUNSET SALOON - Een bezoekverslag door Ferry Wieringa

"Ik, Ferry, kwam met Monica binnen als bezoeker. Ik werd rondgeleid door Miss Nina. Ik werd gefotografeerd door  Martine. Op de achtergrond sprak Duco Crop tegen zijn camera. En hij knalde er af en toe een Open A uit. Nina wilde nog niet zingen maar vertelde wel over haar aantrekkingskracht tot regenjassen, aluminiumfolie, overgave aan een persoon die je kunt vertrouwen die jou kan maken of breken en... haar Speedo zwembroekje en wat die losmaakt in het plaatselijke zwembad. 'Moet je mij eens zien,' zei ik, 'weet je hoe ik zwem?' Nina: 'Nee, hoe?' 'Naakt.'

Achter de muur knalde Duco er weer een Open A klank uit die als kers op het gelach werd geplaatst.

Ik moest even tot mezelf komen. Of was ik daar nu juist aanbeland? Ik richtte me tot de Here; op een plankje lag een bijbel die rook als een verloren shagbuidel en die niet minder dodelijk bleek dan tabak. Met kracht en ballpoint had de man - de eigenaar is onbekend vertelde curator, geestelijk verzorgster en kunstenares Martine Derks, maar zoveel agressie jegens een onderdrukkend vaderfiguur, de shag het handschrift doen me een man vermoeden - de bijbel en de wereld van commentaar voorzien. Van de pagina's blies de tabakswalm met ontsnapte overdruk me tegemoet. Maar zouden de uitingen voldoende zijn om het leven van 'de maker' weer draaglijker te maken?

Na de rondleiding van Nina interviewde Duco ons.

Of wij hem, dat was niet duidelijk. Hij registreerde alles op minuscule camera's die niet langer dan vier minuten wilden filmen. Gelukkig bleef hij rustig en toverde hij nieuwe camera's na camera's uit broekzakken, jaszakken en tassen. Opgesloten in huis maar vogelvrij en wereldburger als Mozart, Beethoven, Bach begint te spelen. Klassieke muziek als helende zalf op zijn gekwetste ziel, en die van de hele wereld. Behalve kinderen. Die zijn nog niet gecorrumpeerd aldus Duco.

Ik had dorst en zette thee. En terwijl ik het kokende water in de kan goot, dacht ik: 'Ik sta in een onbekende keuken zonder toestemming van de galerie houdster thee te zetten. Hoort dat, kan dat?'

Maar ik deed het en denk dat het kon."

Door: Ferry Wieringa